ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਡੈਸਕ : ਦੁਨੀਆ 'ਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਕਬਾਇਲੀ ਭਾਈਚਾਰੇ ਹਨ ਜੋ ਅਜੇ ਵੀ ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਰੂਪ 'ਚ ਨਰਭਕਸ਼ਣ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਈ ਅਜਿਹੇ ਅਜੀਬੋ-ਗਰੀਬ ਰਿਵਾਜ਼ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਬਾਰੇ ਅੱਜ ਵੀ ਦੁਨੀਆ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੀ। ਕੁਝ ਆਦਿਵਾਸੀ ਕਬੀਲੇ ਹਨ ਜੋ ਆਪਣੇ ਮਰੇ ਹੋਏ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਹੱਡੀਆਂ ਦਾ ਸੂਪ ਬਣਾ ਕੇ ਪੀਂਦੇ ਹਨ।
ਦੱਖਣੀ ਅਮਰੀਕਾ 'ਚ ਕਬਾਇਲੀ ਭਾਈਚਾਰੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰਕ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੀਆਂ ਹੱਡੀਆਂ ਤੋਂ ਸੂਪ ਤਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਮਰਨ 'ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੀਂਦੇ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਨਿਵਾਸ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉੱਤਰੀ ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲ ਅਤੇ ਦੱਖਣੀ ਵੈਨੇਜ਼ੁਏਲਾ ਦੇ ਜੰਗਲਾਂ 'ਚ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਯਾਨੋਮਾਨੀ ਆਦਿਵਾਸੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਅਮੇਜ਼ਨ ਰੇਨਫੋਰੈਸਟ ਦੇ ਕੰਢੇ ਵਸੇ ਹੋਏ ਹਨ।
ਯਾਨੋਮਾਨੀ ਕਬਾਇਲੀ ਭਾਈਚਾਰਾ ਆਪਣੇ ਅਜੀਬ ਰਿਵਾਜ਼ਾਂ ਤੇ ਜੀਵਨ ਸ਼ੈਲੀ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਆਦਿਵਾਸੀ ਬਿਨਾਂ ਕੱਪੜਿਆਂ ਦੇ ਨੰਗੇ ਘੁੰਮਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕੋਈ ਘਰ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਹ ਲੋਕ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਅਸਮਾਨ ਹੇਠ ਰਾਤ ਕੱਟਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਰੀਤੀ-ਰਿਵਾਜ਼, ਪਹਿਰਾਵੇ ਵੀ ਅਜੀਬ ਹਨ।
ਇਨ੍ਹਾਂ ਆਦਿਵਾਸੀ ਭਾਈਚਾਰਿਆਂ ਦੇ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅੰਤਿਮ ਸੰਸਕਾਰ ਦੀ ਰਸਮ ਵੀ ਬਹੁਤ ਅਜੀਬ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਦੇ ਅੰਤਿਮ ਸੰਸਕਾਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਹ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਅਸਥੀਆਂ ਤੋਂ ਸੂਪ ਬਣਾ ਕੇ ਪੀਂਦੇ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਅਜਿਹਾ ਕਰਕੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਦੀ ਆਤਮਾ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਕਬਾਇਲੀ ਲੋਕ ਮੌਤ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਮੰਨਦੇ।
ਮੌਤ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਹ ਸੋਚਦੇ ਹਨ ਕਿ ਵਿਰੋਧੀ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਇੱਕ ਜਾਦੂਗਰ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਦੁਸ਼ਟ ਆਤਮਾਵਾਂ ਭੇਜੀਆਂ ਹਨ। ਉਹ ਸੋਚਦੇ ਹਨ, ਇਸ ਲਈ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਲਾਸ਼ ਦਾ ਸਸਕਾਰ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਮ੍ਰਿਤਕ ਦੇਹ ਨੂੰ ਸਾੜ ਕੇ ਉਸ ਦੀ ਰਾਖ ਪੀਣ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਆਰਿਆਂ ਦੀਆਂ ਆਤਮਾਵਾਂ ਮੁੜ ਸੁਰਜੀਤ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਹ ਕਬਾਇਲੀ ਭਾਈਚਾਰਾ ਲਗਭਗ 200 ਤੋਂ 250 ਪਿੰਡਾਂ 'ਚ ਫੈਲਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।
ਯਾਨੋਮਾਨੀ ਆਦਿਵਾਸੀ ਆਪਣੇ ਮ੍ਰਿਤਕ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਦੀ ਲਾਸ਼ ਨੂੰ ਨੇੜਲੇ ਜੰਗਲ 'ਚ ਪੱਤਿਆਂ ਨਾਲ ਢੱਕ ਕੇ 30 ਤੋਂ 45 ਦਿਨਾਂ ਲਈ ਛੱਡ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਇੰਨੇ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਮ੍ਰਿਤਕ ਦੀਆਂ ਹੱਡੀਆਂ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚੋਂ ਕੱਢ ਕੇ ਸਾੜ ਦਿੱਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਹੱਡੀਆਂ ਨੂੰ ਸਾੜਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜੋ ਸੁਆਹ ਨਿਕਲਦੀ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਕੇਲੇ ਵਿਚ ਮਿਲਾ ਕੇ ਸੂਪ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਣਿਆ ਸੂਪ ਸਮਾਜ ਦੇ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਪੀਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ।
ਸ਼੍ਰੀਲੰਕਾ 'ਚ ਹੋਈ ਹੁਣ ਤੱਕ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟੀ ਕੈਬਨਿਟ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਬੈਠਕ, 3 ਮੰਤਰੀ ਹੋਏ ਸ਼ਾਮਲ
NEXT STORY 
