ਸਪੋਰਟਸ ਡੈਸਕ : ਭਾਰਤ ਦੇ ਸਾਬਕਾ ਆਲਰਾਊਂਡਰ ਯੁਵਰਾਜ ਸਿੰਘ ਨੇ ਖੁਲਾਸਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕੋਚਿੰਗ ਸ਼ੈਲੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਯੋਗਰਾਜ ਸਿੰਘ ਤੋਂ ਬਿਲਕੁਲ ਵੱਖਰੀ ਹੈ। ਯੁਵਰਾਜ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਕਿਸੇ ਖਿਡਾਰੀ 'ਤੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਥੋਪਣ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦੇ, ਸਗੋਂ ਉਸ ਦੀ ਸੋਚ ਅਤੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਮੰਨਦੇ ਹਨ।
ਕੋਚ ਨਹੀਂ, ਮੈਂਟਰ ਬਣਨ 'ਤੇ ਜ਼ੋਰ : ਯੁਵਰਾਜ ਸਿੰਘ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਕੋਚ ਦਾ ਕੰਮ ਸਿਰਫ਼ ਤਕਨੀਕ ਸਿਖਾਉਣਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਖਿਡਾਰੀ ਦੇ ਆਤਮਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰਨਾ ਵੀ ਹੈ। ਉਹ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਹਰ ਖਿਡਾਰੀ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਆਰਾਮਦਾਇਕ (ਸਹਿਜ) ਅਤੇ ਆਤਮਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਕ੍ਰਿਕਟ ਮਾਨਸਿਕ ਮਜ਼ਬੂਤੀ ਦਾ ਖੇਡ ਹੈ। ਯੁਵਰਾਜ ਦੇ ਮੁਤਾਬਕ, ਅਸਲ ਕੋਚਿੰਗ ਤਾਂ ਉਦੋਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਖਿਡਾਰੀ ਖੁਦ ਆਪਣੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ ਨੂੰ ਪਛਾਣਨਾ ਸਿੱਖ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
19 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਦੀਆਂ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਆਉਂਦੀਆਂ ਯਾਦ : ਯੁਵਰਾਜ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਖੁਦ 19 ਸਾਲ ਦੇ ਸਨ, ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਸਮਝੀਆਂ ਸਨ। ਇਸੇ ਲਈ ਉਹ ਅੱਜ ਦੇ ਨੌਜਵਾਨ ਖਿਡਾਰੀਆਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸ਼ੁਭਮਨ ਗਿੱਲ ਅਤੇ ਅਭਿਸ਼ੇਕ ਸ਼ਰਮਾ, ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਆਪਣੀਆਂ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ: 'ਪਹਿਲਾਂ ਸੁਣੋ, ਫਿਰ ਸਿਖਾਓ'।
ਪਿਤਾ ਦੀ ਸਖ਼ਤੀ ਅਤੇ ਪੁੱਤਰ ਦੀ ਸਹਿਜਤਾ : ਯੁਵਰਾਜ ਨੇ ਇਹ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਯੋਗਰਾਜ ਸਿੰਘ ਬਹੁਤ ਸਖ਼ਤ ਕੋਚ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਦੇ ਹਾਰ ਜਾਂ ਢਿੱਲ-ਮੱਠ ਨੂੰ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਯੁਵਰਾਜ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਅਨੁਸ਼ਾਸਨ ਤਾਂ ਸਿੱਖਿਆ, ਪਰ ਆਪਣੇ ਤਰੀਕੇ ਵਿੱਚ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਜੁੜਾਅ ਅਤੇ ਸਹਿਜਤਾ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਯੁਵਰਾਜ ਨੇ ਕਿਹਾ, "ਮੈਂ ਪਿਤਾ ਵਰਗਾ ਨਹੀਂ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਖਿਡਾਰੀ ਖੇਡ ਦਾ ਮਜ਼ਾ ਲੈਣ ਅਤੇ ਖੁਦ ਸੋਚਣ"।
ਵਰਲਡ ਕੱਪ ਦੇ ਹੀਰੋ ਰਹੇ ਯੁਵਰਾਜ ਸਿੰਘ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ 2007 ਟੀ-20 ਵਿਸ਼ਵ ਕੱਪ ਵਿੱਚ ਛੇ ਛੱਕੇ ਲਗਾਏ ਸਨ ਅਤੇ 2011 ਵਿਸ਼ਵ ਕੱਪ ਵਿੱਚ 'ਪਲੇਅਰ ਆਫ਼ ਦਾ ਸੀਰੀਜ਼' ਬਣੇ ਸਨ, ਹੁਣ ਅਗਲੀ ਪੀੜ੍ਹੀ ਨੂੰ ਸਿਖਾ ਰਹੇ ਹਨ ਕਿ ਜਿੱਤ ਦਾ ਰਾਹ 'ਸਮਝ ਅਤੇ ਸੰਜਮ' ਰਾਹੀਂ ਲੰਘਦਾ ਹੈ।
ਭਾਰਤੀ ਗੇਂਦਬਾਜ਼ਾਂ ਨੇ ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ ਦੇ ਲਵਾਏ ਗੋਡੇ ! ਚੌਥਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਜਿੱਤ ਲੜੀ 'ਚ ਬਣਾਈ ਬੜ੍ਹਤ
NEXT STORY 
