ਆਪਣੇ ਘਿਨਾਉਣੇ ਬਿਆਨਾਂ ਲਈ ਚਰਚਾ ’ਚ ਰਹਿੰਦੇ ਕੇਂਦਰੀ ਮੰਤਰੀ ਗਿਰੀਰਾਜ ਸਿੰਘ ਨੇ ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਬਾਰੇ ਇਕ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਬਿਆਨ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਬਿਹਾਰ ਵਿਚ ਇਕ ਰੈਲੀ ਵਿਚ ਗਿਰੀਰਾਜ ਸਿੰਘ ਨੇ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਨੂੰ ਨਮਕ ਹਰਾਮ ਕਿਹਾ। ਰੈਲੀ ਵਿਚ ਇਕ ਮੁਸਲਿਮ ਮੌਲਵੀ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਕਥਿਤ ਗੱਲਬਾਤ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਗਿਰੀਰਾਜ ਸਿੰਘ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਭਾਜਪਾ ਇਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਵੋਟਾਂ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦੀ।
ਗਿਰੀਰਾਜ ਸਿੰਘ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੁਸਲਮਾਨ ਭਾਜਪਾ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਦਿੱਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਦਾ ਪੂਰਾ ਫਾਇਦਾ ਉਠਾਉਂਦੇ ਹਨ ਪਰ ਭਾਜਪਾ ਨੂੰ ਵੋਟ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੇ। ਸਾਨੂੰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਵੋਟਾਂ ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ। ਰੈਲੀ ਵਿਚ ਖੁੱਲ੍ਹੇਆਮ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ’ਤੇ ਵਿਵਾਦਗ੍ਰਸਤ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰਨਾ ਇਹ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਭਾਜਪਾ ਆਗੂਆਂ ਦੇ ਦਿਲ ’ਚ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਕਿੰਨਾ ਜ਼ਹਿਰ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਇਹ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸ਼ਰਮਨਾਕ ਹੈ।
ਅਜਿਹੇ ਸ਼ਰਮਨਾਕ ਬਿਆਨ ਦੇਣਾ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਭਾਰਤੀ ਲੋਕਤੰਤਰ ਦਾ ਅਪਮਾਨ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਭਾਰਤੀ ਸੰਵਿਧਾਨ ਦਾ ਵੀ ਅਪਮਾਨ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਵਿਰੋਧੀ ਧਿਰ ਦਾ ਨੇਤਾ ਗੈਰ-ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰਾਨਾ ਬਿਆਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਭਾਰਤੀ ਜਨਤਾ ਪਾਰਟੀ ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਸ਼ਧ੍ਰੋਹੀ ਸਿੱਧ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਕੀ ਭਾਜਪਾ ਆਪਣੇ ਕੇਂਦਰੀ ਮੰਤਰੀ ਗਿਰੀਰਾਜ ਸਿੰਘ ਵਿਰੁੱਧ ਕੋਈ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰੇਗੀ? ਭਾਜਪਾ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ, ਇਹ ਸੰਭਾਵਨਾ ਘੱਟ ਜਾਪਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਗਿਰੀਰਾਜ ਸਿੰਘ ਵਿਰੁੱਧ ਕੋਈ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰੇਗੀ। ਭਾਜਪਾ ਨੇ ਅਜੇ ਤੱਕ ਪ੍ਰੇਮ ਸ਼ੁਕਲਾ ਵਿਰੁੱਧ ਵੀ ਕਾਰਵਾਈ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੇ ਕਾਂਗਰਸ ਬੁਲਾਰੇ ਸੁਰੇਂਦਰ ਰਾਜਪੂਤ ਦੀ ਮਾਂ ਬਾਰੇ ਇਤਰਾਜ਼ਯੋਗ ਟਿੱਪਣੀਆਂ ਕੀਤੀਆਂ ਸਨ।
ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਹ ਬਿਆਨ ਦੇਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਗਿਰੀਰਾਜ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸਪੱਸ਼ਟ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬਿਆਨ ਨੂੰ ਗਲਤ ਸਮਝਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਜੋ ਲੋਕ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸਾਡਾ ਧਰਮ ਹਰਾਮ ਦਾ ਭੋਜਨ ਖਾਣ ਦੀ ਮਨਾਹੀ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਭਾਵ ਕਿ ਕਿਸੇ ਦਾ ਮੁਫਤ ਦਾ ਖਾਣਾ ਹਰਾਮ ਹੈ। ਮੈਂ ਇਹੀ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਕਿ ਕੀ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਨੂੰ 5 ਕਿਲੋ ਅਨਾਜ ਨਹੀਂ ਮਿਲ ਰਿਹਾ? ਕੀ ਹਿੰਦੂਆਂ ਅਤੇ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਨਿਵਾਸ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ? ਕੀ ਹਿੰਦੂਆਂ ਅਤੇ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਪਖਾਨੇ ਨਹੀਂ ਮਿਲੇ ਹਨ? ਕੀ ਟੂਟੀ ਦੇ ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਹਿੰਦੂ-ਮੁਸਲਿਮ ਦੀ ਵੰਡ ਹੋਈ ਹੈ? ਕੀ ਗੈਸ ਸਿਲੰਡਰਾਂ ਵਿਚ ਹਿੰਦੂ-ਮੁਸਲਿਮ ਵੰਡ ਹੋਈ ਹੈ? ਕੀ 5 ਕਿਲੋ ਅਨਾਜ ’ਚ ਹਿੰਦੂ-ਮੁਸਲਿਮ ਵੰਡ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ? ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਪੁੱਛਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ਜੋ ਦਿਨ-ਰਾਤ ਰੌਲਾ ਪਾ ਰਹੇ ਹਨ ਕਿ ਬੁਰਕਾ ਹਟਾਇਆ ਜਾਵੇਗਾ ਜਾਂ ਨਹੀਂ। ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਪੁੱਛਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇੰਨੇ ਚਿੰਤਤ ਕਿਉਂ ਹੋ? ਨਰਿੰਦਰ ਮੋਦੀ ਨੇ ਕਦੇ ਹਿੰਦੂ-ਮੁਸਲਮਾਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ? ਗਿਰੀਰਾਜ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬਚਾਅ ਵਿਚ ਇਹ ਸਾਰੇ ਨੁਕਤੇ ਉਠਾਏ, ਪਰ ਇਹ ਗੱਲਾਂ ਕਹਿ ਕੇ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਅਖੀਰ ਵਿਚ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ’ਤੇ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਨੂੰ ਗਲਤ ਹੀ ਦੱਸਿਆ।
ਇਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਗਿਰੀਰਾਜ ਸਿੰਘ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਮੁਸਲਮਾਨ ਸਰਕਾਰੀ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਦਾ ਲਾਭ ਲੈਣ ਦੇ ਬਦਲੇ ਭਾਰਤੀ ਜਨਤਾ ਪਾਰਟੀ ਨੂੰ ਵੋਟ ਪਾਉਣ। ਸਵਾਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਸਰਕਾਰੀ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਹਨ ਜਾਂ ਰਿਸ਼ਵਤਖੋਰੀ ਦਾ ਇਕ ਰੂਪ? ਕੀ ਇਹ ਰਿਸ਼ਵਤ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਤੋਂ ਵੋਟਾਂ ਮੰਗਣ ਲਈ ਦਿੱਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ? ਕੀ ਗਿਰੀਰਾਜ ਸਿੰਘ ਸਰਕਾਰੀ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਰਿਸ਼ਵਤ ਕਹਿਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ? ਸਰਕਾਰੀ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਦਾ ਲਾਭ ਦੇ ਕੇ ਸਰਕਾਰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਧਰਮ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ’ਤੇ ਕੋਈ ਅਹਿਸਾਨ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਆਮ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਬਿਹਤਰ ਜੀਵਨ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨਾ ਸਰਕਾਰ ਦਾ ਫਰਜ਼ ਹੈ।
ਜੇਕਰ ਸਰਕਾਰ ਆਪਣੇ ਫਰਜ਼ ਦੇ ਬਦਲੇ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਤੋਂ ਵੋਟਾਂ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਸਰਕਾਰੀ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਹੋਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ। ਗਿਰੀਰਾਜ ਸਿੰਘ ਦੇ ਸਪੱਸ਼ਟੀਕਰਨ ਤੋਂ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਨਤਾ ਨੂੰ ਸਰਕਾਰੀ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨ ਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਲੋਕ ਭਲਾਈ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਵੋਟ ਬੈਂਕ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਹੈ।
ਰਾਜਨੀਤੀ ਦੇ ਇਸ ਯੁੱਗ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਮਰਿਆਦਾ ਲਗਾਤਾਰ ਖਤਮ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪਾਰਟੀਆਂ ਅਜਿਹੇ ਨੇਤਾਵਾਂ ਦੇ ਬਿਆਨਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਕੋਈ ਕਾਰਵਾਈ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀਆਂ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਜਾਤ ਜਾਂ ਧਰਮ ਵਿਰੁੱਧ ਅਜਿਹੇ ਬਿਆਨ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਸਿਆਸਤਦਾਨਾਂ ਦੀ ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਸਗੋਂ ਇਹ ਵੀ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਅਸੀਂ ਵੋਟ ਬੈਂਕ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਦੇ ਚੱਕਰ ਵਿਚ ਆਪਣੀ ਸੱਭਿਅਤਾ ਨੂੰ ਤਿਆਗ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਭਾਜਪਾ ਆਗੂਆਂ ਵੱਲੋਂ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਜੋ ਨਫ਼ਰਤ ਹੈ, ਉਹ ਸਮੇਂ-ਸਮੇਂ ’ਤੇ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।
ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੈ ਕਿ ਅਜਿਹੇ ਸਿਆਸਤਦਾਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਾਲਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪਾਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਕਰ ਕੇ ਉਹ ਨਫ਼ਰਤ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਸਵਾਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ’ਤੇ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਸਵਾਲ ਕਿਉਂ ਉਠਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ? ਮੁਸਲਿਮ ਭਰਾਵਾਂ ’ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੇਸ਼ ਭਗਤ ਸਾਬਤ ਕਰਨ ਲਈ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਦਬਾਅ ਕਿਉਂ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ? ਕੀ ਮੁਸਲਮਾਨ ਕਿਸੇ ਵੀ ਨੇਤਾ ਦੇ ਕਹਿਣ ’ਤੇ ਨਮਕ ਹਰਾਮ ਬਣ ਜਾਣਗੇ?
ਆਜ਼ਾਦੀ ਦਾ ਸੰਘਰਸ਼ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਨੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਹਿੰਦੂਆਂ ਨਾਲ ਮੋਢੇ ਨਾਲ ਮੋਢਾ ਜੋੜ ਕੇ ਲੜਿਆ। ਇਹ ਮੰਦਭਾਗਾ ਹੈ ਕਿ ਅਜਿਹੀਆਂ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾਵਾਂ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ’ਤੇ ਸਵਾਲ ਉਠਾਉਂਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਵਿਚ ਕੋਈ ਯੋਗਦਾਨ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਕਿਸਾਨ ਅੰਦੋਲਨ ਦੌਰਾਨ ਇਸੇ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਖਾਲਿਸਤਾਨੀ ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ।
ਮੁਸਲਮਾਨ ਇਸ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਆਰਥਿਕਤਾ ਵਿਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਕੀ ਇਸ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ? ਜਿਵੇਂ ਉਦਾਰਵਾਦੀ ਹਿੰਦੂਆਂ ਵਿਚ ਕੱਟੜਪੰਥੀ ਹਿੰਦੂ ਹਨ, ਇਹ ਸੰਭਵ ਹੈ ਕਿ ਕੁਝ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਵਿਚ ਵੀ ਕੱਟੜਤਾ ਦੇ ਤੱਤ ਹੋਣ, ਪਰ ਇਸ ਆਧਾਰ ’ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਕਹਿਣਾ ਸ਼ਰਮਨਾਕ ਹੈ। ਅਜਿਹੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿਚ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦੀ ਇਕ ਵੱਡੀ ਗਲਤੀ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਹੀ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਅੰਦਰਲੇ ਸਿਆਸਤਦਾਨਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਸਖ਼ਤ ਕਾਰਵਾਈ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀਆਂ ਜੋ ਗੈਰ-ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰਾਨਾ ਟਿੱਪਣੀਆਂ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪਾਰਟੀਆਂ ਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਸਿਆਸਤਦਾਨਾਂ ਨੂੰ ਸਖ਼ਤ ਸਜ਼ਾ ਦੇਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਸਮਝਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਯੁੱਗ ਵਿਚ ਸਿਰਫ ਪਿਆਰ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਹੀ ਸਮਾਜ ਨੂੰ ਲਾਭ ਪਹੁੰਚਾ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਨਫ਼ਰਤ ਦੀ ਨਹੀਂ।
-ਰੋਹਿਤ ਕੌਸ਼ਿਕ
ਸਮਾਜਿਕ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਸੰਭਵ ਕੁਰੀਤੀਆਂ ਦਾ ਅੰਤ
NEXT STORY 
