ਇਹ ਗੱਲ ਬਿਲਕੁਲ ਨਹੀਂ ਕਹੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਕਿ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੀ ਸੋਚ ਹੁਣ ਇੰਨੀ ਹੀ ਹਾਂ-ਪੱਖੀ ਹੋ ਗਈ ਕਿ ਕੁਝ ਵੀ ਮਾੜਾ ਵਾਪਰਨ ਦੀਆਂ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਹੀ ਖਤਮ ਹਨ। ਇਹ ਸੋਚ ਲੈਣਾ ਵੀ ਕਾਹਲ ਕਰਨ ਵਾਂਗ ਹੀ ਹੈ ਕਿ ਹੁਣ ਸਾਰੇ ਬਾਰਡਰ ਖੁੱਲ੍ਹ ਜਾਣੇ ਹਨ ਤੇ ਸਾਡਾ ਵਪਾਰ ਦਿਨ ਦੁੱਗਣਾ ਤੇ ਰਾਤ ਚੌਗੁਣਾ ਤਰੱਕੀ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਹੁਣ ਸਭ ਕੁਝ ਹੀ ਚੰਗਾ ਵਾਪਰਨਾ ਹੈ, ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦਾ ਅੱਤਵਾਦ ਸਿਰ ਨਹੀਂ ਚੁੱਕੇਗਾ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਕਸ਼ਮੀਰ ਦਾ ਰਾਗ ਅਲਾਪਿਆ ਜਾਣਾ ਹੈ। ਇਹ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਕਿ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਫੌਜੀਆਂ ਦੇ ਕਾਰੇ ਬੰਦ ਹੋ ਜਾਣੇ ਹਨ।
ਅਜਿਹਾ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ, ਕੋਈ ਉਮੀਦ ਨਾ ਕਰਿਓ ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਸ੍ਰੀ ਕਰਤਾਰਪੁਰ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਲਾਂਘੇ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਦੋਵਾਂ ਦੇਸ਼ਾਂ ’ਚ ਹੋਏ ਸਮਾਗਮਾਂ ’ਚ ਇਹ ਕਿਉਂ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਅਸੀਂ ਹਲਕੀ ਸਿਆਸਤ ਤੋਂ ਉਪਰ ਹੀ ਨਹੀਂ ਉੱਠ ਸਕੇ ਤੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਖੁਦ ਨੂੰ ਵਿਰਾਸਤ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਸੁਭਾਅ ਦਿਖਾ ਦਿੱਤਾ। ਇਹ ਸਭ ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਤੇ ਲੋਕ ਦੁਖੀ ਹੋਏ।
ਪਹਿਲਾਂ ਸਾਡੇ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਲਾਂਘੇ ਦੇ ਨੀਂਹ ਪੱਥਰ ਰੱਖਣ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਜੋ ਸਿਆਸਤ ਹੋਈ, ਜੋ ਹੌਲਾਪਣ ਦਿਖਾਇਆ ਗਿਆ, ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਵਲੋਂ ਵੀ ਤੇ ਕਾਂਗਰਸ ਵਲੋਂ ਵੀ, ਬਹੁਤ ਮੰਦਭਾਗਾ ਸੀ। ਅਸੀਂ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਦੀਆਂ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਸ਼ਰਧਾ ਦਾ ਦਿਖਾਵਾ ਕਰ ਰਹੇ ਸਾਂ ਤੇ ਖੁਦ ਦੀ ਹਉਮੈ ਨੂੰ ਪੱਠੇ ਪਾ ਰਹੇ ਸਾਂ। ਸਾਡਾ ਵਰਤਾਓ ਨਾ ਸਿਰਫ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਪ੍ਰਤੀ ਬੁਰਾ ਸੀ, ਜਿਹਦੀ ਇਥੇ ਜ਼ਰੂਰਤ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਆਪੋ ਵਿਚੀ ਇੰਨਾ ਚੰਗਾ ਸੀ ਕਿ ਕੋਈ ਇਸ ਦੀ ਸ਼ਲਾਘਾ ਕਰਦਾ।
ਨੀਂਹ ਪੱਥਰ ’ਤੇ ਕੇਂਦਰ ਸਰਕਾਰ ਵਲੋਂ ਤਿਆਰੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਸ. ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਦਾ ਨਾਂ ਵੀ ਦਰਜ ਹੋ ਗਿਆ। ਹੰਕਾਰ ਹਰਸਿਮਰਤ ਬਾਦਲ ਦਾ ਵੀ ਸਿਰ ਚੜ੍ਹ ਬੋਲਿਆ ਤੇ ਸੁਨੀਲ ਜਾਖੜ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਕੈਪਟਨ ਅਮਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਦਾ ਵੀ। ਨਾਂ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਦਾ ਲੈ ਰਹੇ ਸਨ, ਜਿਹੜੇ ਹੰਕਾਰ ਨੂੰ ਦੀਰਘ ਰੋਗ ਦੱਸਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਗੱਲ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆਈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਕੀ ਸਿੱਧ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ?
ਅਜੇ ਵੀ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਨਵਜੋਤ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਜਿਹੜੀ ਬਿਆਨਬਾਜ਼ੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਉਹ ਕਿੱਥੋਂ ਤਕ ਜਾਇਜ਼ ਹੈ? ਫਿਰ ਜੇਕਰ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿਰੁੱਧ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਭੜਾਸ ਇਸ ਸਮਾਗਮ ਦੌਰਾਨ ਨਾ ਵੀ ਕੱਢੀ ਜਾਂਦੀ ਤਾਂ ਕੀ ਆਫਤ ਆ ਚੱਲੀ ਸੀ, ਨਹੀਂ ਅਸੀਂ ਖੁੰਝ ਗਏ ਤੇ ਆਪਣਾ ਮਾੜਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਹੀ ਦੇ ਸਕੇ।
ਇਮਰਾਨ ਖਾਨ ਦਾ ਭਾਸ਼ਣ
ਉਧਰ ਜੇਕਰ ਸਮਾਗਮ ਦੀ ਸ਼ੋਭਾ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਹੀ ਗੱਲ ਕਰੀਏ ਤਾਂ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਸਰਕਾਰ ਵਲੋਂ ਕੀਤੇ ਸਮਾਗਮ ’ਚ ਸ਼ਰਧਾ ਵੀ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਸਿਆਸੀ ਲਾਹੇਵੰਦੀ ਤੋਂ ਉਪਰ ਉੱਠ ਕੇ, ਹੰਕਾਰ ਤੋਂ ਕਿਨਾਰਾ ਕਰ ਕੇ ਗੱਲਬਾਤ ਹੁੰਦੀ ਵੀ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੀ। ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਵਜ਼ੀਰੇ-ਆਜ਼ਮ ਇਮਰਾਨ ਖਾਨ ਨੇ ਜੋ ਭਾਸ਼ਣ ਦਿੱਤਾ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਇਹ ਦਰਸਾ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਜੋ ਦੋਵੇਂ ਪੰਜਾਬ ਹਨ, ਉਹ ਇਕ-ਦੂਸਰੇ ਦੀਆਂ ਭੱਜੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਹਨ ਤੇ ਇਹੋ ਭੱਜੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਅੱਜ ਦਹਾਕਿਆਂ ਬਾਅਦ ਗਲੇ ਨੂੰ ਆ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਰਤਾਰਪੁਰ ਲਾਂਘੇ ’ਚ ਦਿੱਤੀਆਂ ਜਾਣ ਵਾਲੀਆਂ ਸਹੂਲਤਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਤਾਂ ਕੀਤੀ ਹੀ, ਨਾਲ ਹੀ ਜੋ ਲਹਿੰਦੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ’ਚ ਸਿੱਖ ਭਾਈਚਾਰੇ ਪ੍ਰਤੀ, ਚੜ੍ਹਦੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਖਿੱਚ ਹੈ, ਉਸ ਦਾ ਹੁਲਾਰਾ ਵੀ ਦਿੱਤਾ।
ਉਹ ਸਿੱਖ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਮੁਸਲਿਮ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਮਦੀਨੇ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨਾਂ ਨਾਲ ਜੋੜ ਕੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਭਾਵੁਕ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਸ਼ਮੀਰ ਦੇ ਮਸਲੇ ਦੀ ਗੱਲ ਵੀ ਛੇੜੀ ਪਰ ਹਾਂ-ਪੱਖੀ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ। ਅਸੀਂ ਫੇਰ ਕਹਿ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਇਹਦੇ ਨਾਲ ਕਸ਼ਮੀਰ ਮਸਲਾ ਹੱਲ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਣਾ ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮੌਕਾ ਸੰਭਾਲ ਲਿਆ ਤੇ ਆਪਣੀ ਪਹੁੰਚ ਸਹੀ ਹੀ ਰੱਖੀ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਪਿਛਲੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਹੀ ਫਲਸਫਾਨਾ ਅੰਦਾਜ਼ ’ਚ ਮੁਨੀਰ ਨਿਆਜ਼ੀ ਦੀ ਕਵਿਤਾ ਦੀ ਸਤਰ ‘ਕੁਝ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਲੋਕ ਵੀ ਜ਼ਾਲਮ ਸਨ, ਕੁਝ ਸਾਨੂੰ ਮਰਨ ਦਾ ਸ਼ੌਕ ਵੀ ਸੀ’ ਸੁਣਾ ਕੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾ ਗਏ। ਸੱਚਮੁੱਚ ਇਹ ਮਾਨਸਿਕ ਹਾਲਤ ਦੋਵਾਂ ਪੰਜਾਬਾਂ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦੁੱਖ ਜਰੇ, ਵੰਡ ਜਰੀ, ਕਤਲ ਹੋਏ ਤੇ ਉੱਜੜੇ ਹਨ।
ਸਵਾਗਤਯੋਗ ਸ਼ੁਰੂਆਤ
ਰਹੀ ਗੱਲ ਨਵਜੋਤ ਸਿੱਧੂ ਦੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਇਸ ਸਾਰੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸਾਵੀਂ ਪਹੁੰਚ ਰੱਖ ਕੇ ਵਿਚਰੇ ਤੇ ਲੋਕ ਮਨਾਂ ’ਤੇ ਆਪਣੀ ਗਹਿਰੀ ਛਾਪ ਛੱਡ ਗਏ। ਇਮਰਾਨ ਖਾਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਭਾਸ਼ਣ ’ਚ ਤਿੰਨ ਮਹੀਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕਰਨ ਗਏ ਨਵਜੋਤ ਸਿੱਧੂ ਬਾਰੇ ਭਾਰਤ ’ਚ ਹੋਈ ਨੁਕਤਾਚੀਨੀ ਨੂੰ ਵੀ ਬੇਵਜ੍ਹਾ ਕਰਾਰ ਦਿੱਤਾ। ਉਹ ਸਿੱਧੂ ਨੂੰ ‘ਅਮਨ ਦਾ ਦੂਤ’ ਕਹਿ ਕੇ ਸੰਬੋਧਨ ਹੋਏ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਭਾਰਤ ਦੀ ਕੇਂਦਰ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਨੁਮਾਇੰਦੇ ਵੀ ਉਥੇ ਮੌਜੂਦ ਸਨ ਪਰ ਹਰਸਿਮਰਤ ਬਾਦਲ ਨੂੰ ਹੀ ਜੇਕਰ ਦੇਖੀਏ ਤਾਂ ਉਹ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾ ਸਕੇ, ਜੋ ਕਿਸੇ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਨੁਮਾਇੰਦੇ ਨੇ ਦਿਖਾਉਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਉਹ ਤਾਂ ਸਗੋਂ ਜਦੋਂ ਆਪਣੇ ਭਾਸ਼ਣ ’ਚ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਵਜ਼ੀਰੇ-ਆਜ਼ਮ ਨੂੰ ‘ਵਜ਼ੀਰੇ ਆਲਮ’ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਕਹਿ ਰਹੇ ਸਨ ਤਾਂ ਮਜ਼ਾਕ ਦੇ ਪਾਤਰ ਬਣ ਰਹੇ ਸਨ। ਨਵਜੋਤ ਸਿੱਧੂ ਕਿਉਂਕਿ ਸੈਲੀਬ੍ਰਿਟੀ ਹੈ ਤੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਆਵਾਮ ’ਚ ਵੀ ਓਨਾ ਹੀ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ, ਇਸ ਵਾਸਤੇ ਦੋਵਾਂ ਦੇਸ਼ਾਂ ’ਚੋਂ ਉਹ ਪਿਆਰ ਲੈਣ ’ਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਗਿਆ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹਦੀ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਆਪਣੇ ਹੀ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਨੇ ਵੀ ਨੁਕਤਾਚੀਨੀ ਕੀਤੀ। ਫਿਰ ਵੀ ਇਹ ਇਕ ਚੰਗੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਹੈ, ਜਿਸ ਦਾ ਸਵਾਗਤ ਕਰਨਾ ਬਣਦਾ ਹੈ।
ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਫਸਲ ਬੀਮਾ ਯੋਜਨਾ ਖਾ ਗਈ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੇ 16,000 ਕਰੋੜ ਰੁਪਏ
ਅੱਜ ਭਾਰਤ ਦਾ ਕਿਸਾਨ ਵਿੱਤੀ ਸੰਕਟ ’ਚੋਂ ਲੰਘ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਹ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀਆਂ ਦੇ ਰਾਹ ਤੁਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਸੰਕਟ ਬਹੁਤ ਗਹਿਰਾ ਹੈ ਤੇ ਰਾਹਨੁਮਾ ਜੋ ਹਨ, ਉਹ ਇਸ ਨੂੰ ਸੰਕਟ ’ਚੋਂ ਕੱਢਣ ਦੀ ਥਾਂ ਇਹਦੀ ਜੇਬ ਨੂੰ ਹੋਰ ਚੂਨਾ ਲਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਸਿਰਫ ਇੰਨਾ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਇਹ ਲੁੱਟ ਦਾ ਪੈਸਾ ਨਿੱਜੀ ਕੰਪਨੀਆਂ ਨੂੰ ਸ਼ਰੇਆਮ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ ਹੀ ਇਸ ਢੰਗ ਨਾਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਹੁਣ ਹਾਲਤ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੋ ਸਾਲਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਫਸਲ ਬੀਮਾ ਯੋਜਨਾ ਤਹਿਤ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦਾ 16,000 ਕਰੋੜ ਰੁਪਿਆ ਨਿੱਜੀ ਕੰਪਨੀਆਂ ਕੋਲ ਚਲਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਸ ਯੋਜਨਾ ਤਹਿਤ ਸੰਨ 2016-17 ਵਿਚ 5.72 ਕਰੋੜ ਕਿਸਾਨ ਬੀਮੇ ਵਾਸਤੇ ਜੋੜੇ ਗਏ ਸਨ ਪਰ ਹੁਣ ਹਾਲਤ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ 85 ਲੱਖ ਦੇ ਕਰੀਬ ਕਿਸਾਨ ਇਸ ਯੋਜਨਾ ਤੋਂ ਪਰ੍ਹੇ ਚਲੇ ਗਏ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਕਿਸਾਨਾਂ ’ਚੋਂ ਵੀ 80 ਫੀਸਦੀ ਕਿਸਾਨ ਉਹ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਸੂਬਿਆਂ ਵਿਚ ਭਾਰਤੀ ਜਨਤਾ ਪਾਰਟੀ (ਭਾਜਪਾ) ਸੱਤਾ ਵਿਚ ਹੈ।
ਤੱਥ ਦੇਖੋ ਕੀ ਕਹਿ ਰਹੇ ਹਨ : ਇਨ੍ਹਾਂ ਕੰਪਨੀਆਂ ’ਚ ਸਰਕਾਰੀ ਕੰਪਨੀ ‘ਐਗਰੀਕਲਚਰ ਇੰਸ਼ੋਰੈਂਸ ਕੰਪਨੀ ਆਫ ਇੰਡੀਆ’ ਨੇ ਸੰਨ 2016-17 ਵਿਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਮੁਨਾਫਾ (2610.60 ਕਰੋੜ ਰੁਪਏ) ਕਮਾਇਆ ਪਰ ਅਗਲੇ ਸਾਲ ਉਹਦਾ ਮੁਨਾਫਾ ਸਿਰਫ ਤੇ ਸਿਰਫ 528 ਕਰੋੜ ਰੁਪਏ ਹੀ ਰਹਿ ਗਿਆ। ਕੀ ਇਹਨੂੰ ਕੋਈ ਘਪਲਾ ਨਾ ਕਿਹਾ ਜਾਵੇ? ਦੋ ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ ਨਿਊ ਇੰਡੀਆ ਕੰਪਨੀ ਨੂੰ 2226 ਕਰੋੜ ਰੁ. ਦਾ ਮੁਨਾਫਾ ਹੋਇਆ। ਐੱਚ. ਡੀ. ਐੱਫ. ਸੀ. ਨੂੰ 1817.74 ਕਰੋੜ ਰੁਪਏ ਦਾ ਮੁਨਾਫਾ ਹੋਇਆ। ਰਿਲਾਇੰਸ ਕੰਪਨੀ ਨੂੰ 1461.20 ਕਰੋੜ ਰੁ. ਦਾ ਮੁਨਾਫਾ ਹੋਇਆ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਿੱਜੀ ਕੰਪਨੀਆਂ ਨੇ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਕਰੋੜ ਰੁ. ਦੇ ਮੁਨਾਫੇ ਕਮਾਏ।
ਇਹ ਸਾਰੇ ਤੱਥ ਇਕੱਠੇ ਕੀਤੇ ਪਾਨੀਪਤ ਦੇ ਆਰ. ਟੀ. ਆਈ. ਐਕਟੀਵਿਸਟ ਪੀ. ਪੀ. ਕਪੂਰ ਨੇ। ਕੀ ਹੁਣ ਇਹ ਸਵਾਲ ਕੇਂਦਰ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਕੀਤਾ ਨਹੀਂ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਕਿ ਆਖਿਰ ਫਸਲੀ ਬੀਮੇ ਵਾਸਤੇ 10 ਨਿੱਜੀ ਕੰਪਨੀਆਂ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਪੰਜੀਕ੍ਰਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ? ਕਿਉਂ ਪਹਿਲੇ ਸਾਲ ਨਾਲੋਂ 75 ਫੀਸਦੀ ਮੁਨਾਫਾ ਘਟ ਗਿਆ ਮਾਤਰ ਇਕੋ-ਇਕ ਸਰਕਾਰੀ ਕੰਪਨੀ ਦਾ?
ਕੀ ਇਹਦੇ ’ਚ ਵੀ ਨਿੱਜੀ ਕੰਪਨੀਆਂ ਦਾ ਹੱਥ ਹੈ ਜਾਂ ਕੋਈ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਵਾਲਾ ਮਾਮਲਾ ਹੈ? ਕਿਉਂ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀ ਜੇਬ ਨੂੰ ਹੱਥ ਪਾਇਆ ਗਿਆá ? ਆਖਿਰ ਇਹ ਜੋ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਬਣਦੀਆਂ ਹਨ, ਕਿਉਂ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਇਹ ਸਵਾਲ ਉੱਠਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੁਝ ਨਿੱਜੀ ਅਦਾਰਿਆਂ ’ਤੇ ਸਰਕਾਰ ਮਿਹਰਬਾਨ ਹੈ? ਕੀ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਹੈ ਇਸਦਾ?
ਰਾਜਸਥਾਨ ਦੇ ਚੋਣ ਮੈਦਾਨ ’ਚ ‘ਰਾਜਕੁਮਾਰੀਅਾਂ ਅਤੇ ਰਾਣੀਅਾਂ’
NEXT STORY